Problem komunikacji może występować na każdym szczeblu w hierarchii pracowniczej, ale nie tylko. Bardzo często możemy spotkać się z brakiem zrozumienia w każdej sferze życia. Dlaczego tak się dzieje?
Nad tym zastanawiał się już wielki uczony psychiatra i psycholog Karl Gustav Jung. To właśnie na podstawie jego teorii osobowości postaram się przybliżyć problem w komunikacji różnych typów osobowości – ludzi czerwonych, zielonych, żółtych i niebieskich.
Według Junga na właśnie te cztery podstawowe typy dzielą się ludzie. Jednakże rzadko się zdarza (na szczęście), aby dana osoba reprezentowała tylko jeden dany kolor. Najczęściej jest to mieszanka dwóch.
Pokrótce przedstawię teraz poszczególne typy osobowości oraz wyjaśnię jak się z nim porozumiewać, zarówno gdy są oni naszymi podwładnymi, współpracownikami czy też przełożonymi. Dorobek Junga wykorzystywany jest oczywiście nie tylko w komunikacji interpersonalnej ale też w marketingowej. Dlatego też wszystkie informacje zobrazowałam popularnymi spotami reklamowymi, które idealnie trafiają do danego koloru osobowości.
Osobowość czerwona – racjonalny ekstrawertyk, charakteryzuje się przede wszystkim tym, że jest nastawiony na działanie. Jest to osoba bardzo władcza, ma tendencję do cenienia siebie bardziej niż innych. Często postrzegany jako osoba niecierpliwa, uparta i wymagająca, przy czym również bardzo zdyscyplinowana i nastawiona na cel. Osoby takie posiadają również duże skłonności do ryzyka. Jako przełożony, łatwo się domyślić po podanych wyżej cechach, jest osobą trudną w relacjach z ludźmi innymi niż on sam. Bardzo często lubi wykonywać pracę samodzielnie, ponieważ wierzy, że tylko on jest w stanie wykonać ją najlepiej. Działa bardzo szybko, jest zorientowany na wyniki, więc tego też wymaga od podwładnych. Jako pracownik lubi wcześniej ustalone metody postępowania. Jednakże nie postępuje według nich, jeśli nie są zgodne z jego sposobem myślenia. Jeśli tylko nie dochodzi do tego typu konfliktu – jest dobrym pracownikiem. Współpraca z tego typu osobą może być trudna, zależy to od tego, czego od niej oczekujemy. Ale tak jak wcześniej wspomniałam, jest to osoba, która wymaga bardzo wiele od siebie i od innych, przy czym uważa się bardzo często za najlepszą we wszystkim co robi, więc po prostu bardzo ciężko jej dogodzić. Osoba ta, nie lubi okazywać swoich uczuć i emocji, wie że dzięki temu stanie się bardziej ludzka, ale dla niej mimo wszystko najważniejsze jest utrzymanie władzy i bycie pewnego rodzaju autorytetem.
https://www.youtube.com/watch?v=X1rI9W0nOig
Osoba żółta, kojarzy się bardzo często ludziom jako „człowiek impreza”. Jest to osoba głośna, impulsywna, towarzyska. Wszystko robi bardzo dynamicznie, ekspresyjnie. Posiada mnóstwo znajomych, dla których jest ciepła, troskliwa. Zaraża wszystkich swoim entuzjazmem i pozytywnym podejściem do życia. Nie lubi sytuacji formalnych. Tego typu osoby kochają pracę w grupie. Gdy do tego mogą jeszcze być w centrum uwagi, czują się jak w siódmym niebie. Jako przełożony ma bliskie relacje z podwładnymi, często przechodzi z nimi na „Ty”. Kocha ryzyko, bardzo szybko przyswaja nowe metody działania, aby osiągać wyniki szybciej. Od swoich podwładnych, ale też i przełożonych czy współpracowników wymaga kreatywności, twórczego spojrzenia. Nie lubi szczegółów, które mogą zabierać czas. Bardzo często również współpracuje z ludźmi, którzy są w stanie pomóc mu w realizacji celów. Osoby takie, podchodzą bardzo twórczo do rozwiązywania problemów. Nie znoszą samotności, więc o wiele lepiej radzą sobie z zadaniami, które mogą wykonywać współpracując z kimś innym. Kochają komplementy i zwykłe zauważanie ich.
Osoba zielona – introwertyk emocjonalny, to osoba, która ponad wszystko ceni sobie wartości rodzinne. Dość opanowana i przyjacielska. Bardzo miła, łagodna, cierpliwa, jednakże przy tym mająca bardzo dobre podejście dyplomatyczne. Jest to osobowość pełna empatii, zrozumienia, która po prostu kocha innych ludzi. Tak więc w pracy, zwraca ogromną uwagę na uczucia innych. Jest zwolennikiem wspólnego rozwiązywania problemów. Zależy mu bardzo na akceptacji i zaufaniu. Jako szef, może wyglądać na „dobrego wujka”, który zawsze pomoże, posłuży jakąś radą. Osoby tego typu są bardzo ostrożne we wszystkich swoich działaniach, potrzebują czasu i namysłu, nie lubią działać pochopnie. Lubi chwalić innych, dba o dobrą atmosferę w pracy, gdyż nie znosi konfliktów i niewygodnych sytuacji. Osoby tego typu nie lubią działać pod presją czasu, a także nie lubią zmian, gdyż stabilność jest dla nich jedną z większych wartości.
Osoba niebieska wydaje się osobą po prostu nieprzyjemną. Jest chłodna, oficjalna, do wszystkiego podchodzi z rezerwą i dozą nieufności. Nigdy nie okazuje swoich uczuć. Bardzo często tego typu osobę można poznać już po ubiorze, gdyż zawsze jest ubrana klasycznie. Jako przełożony jest dość trudnym dla innych typów osobowości. Jest to umysł skrajnie logiczny i dociekliwy, przy czym bywa krytyczny. Kocha dane, cyferki i szczegóły. Wszystko bardzo dokładnie analizuje. Gdy tylko nie ma konkretnych danych lub poświadczenia, skąd te informacje zostały zaczerpnięte lub nie jest mu znane źródło bądź nie budzi ono w nim zaufania – wtedy nie będzie zadowolony z wykonanej pracy. Jako, że uwielbia formalności, zwracać należy się do niego w formie pisemnej. Przed podjęciem decyzji, musi wszystko dokładnie przeanalizować, a w swoich decyzjach jest praktyczny i konserwatywny. Wymaga przede wszystkim rzetelności. Osoby tego typu doskonale sobie radzą na wszystkich stanowiskach, które wymagają wspomnianej wyżej rzetelności i dokładności.
Jak porozumiewać się z poszczególnymi osobami? Osobę czerwoną należy chwalić, spełniać jej oczekiwania, tj. działać stanowczo, wymagać dużo od siebie. Można pozwolić sobie pewnego rodzaju docenianie tej osoby, tak aby czuła, że jest najlepsza, czyli tak jak zazwyczaj uważa. Jednakże nie można się jej podlizywać, gdyż tego nie lubi. Do osoby żółtej można podchodzić „na luzie”. Zdecydowanie można stawiać ją w centrum zainteresowania, chwalić, tak aby czuła się doceniana. Nie warto zachowywać się zbyt formalnie, bo to ją drażni. Osoba zielona wymaga empatii i docenienia. Pytanie, „co słychać?” może poprawić jej humor, a gdy od tego dodamy pytanie o jej najbliższych – zapewni go na cały dzień. Dla komfortu psychicznego osoby niebieskiej, warto wszędzie gdzie się da zamieszczać informacje, skąd wzięliśmy dane. Tak, aby nie musiała się zastanawiać czy ktoś, nie wyssał ich sobie z palca. W żadnym wypadku nie należy zadawać pytań o jej życie osobiste i próbować zmniejszyć dystans, który tak ciężko sobie wypracowała.
Tekst zainspirowany szkoleniem „Skuteczne style komunikacji” Przeprowadzonym przez Mondelez International. Zachęcam do obejrzenia krótkiego wywiadu z Paniami: Haliną Oraczewską i Małgorzatą Chojnacką.
Kamila Dylewska